Προκήρυξη της Πρωτοβουλίας στην Εκδήλωση της 17ης ΙΟΥΝΗ 2010
4:42 μ.μ. Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010Οικονομολόγοι και πανεπιστημιακοί με διαφορετικές ιδεολογικές-πολιτικές και καταβολές πήραμε την πρωτοβουλία να «σπάσουμε» το κλίμα τρομοκρατίας και σιωπής που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση με την πλήρη υποστήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, των ΜΜΕ, του ΛΑΟΣ και την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ.
Στόχος τους ήταν η παρουσίαση της επιλογής των μέτρων του μνημονίου κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ ως δήθεν μονόδρομου. Τολμήσαμε να διακηρύξουμε ότι απέναντι στο «μονόδρομο» της καταστροφής που εφαρμόζουν υπάρχει άλλος δρόμος.
Προτείναμε συγκεκριμένα μέτρα-στόχους που πρέπει να υιοθετηθούν απ’ το εργατικό και λαϊκό κίνημα για ν’ ανατραπεί αυτή η πολιτική, τα οποία δώσαμε στη δημοσιότητα μέσα από το κείμενο με τίτλο: «Παύση πληρωμών – έξοδος από το ευρώ».
Εκτιμάμε κατ’ αρχήν ως θετική την ανταπόκριση στην πρωτοβουλία μας. Όχι μόνο γιατί συγκέντρωσε μέχρι τώρα πάνω από 700 υπογραφές μέσω του ίντερνετ, βεβαιώνοντας την δυναμική των αιτημάτων που θέσαμε. Αλλά κυρίως γιατί άνοιξε έναν πλατύ διάλογο πάνω στο περιεχόμενο αυτών των στόχων και ανάγκασε έναν ευρύτερο κόσμο αλλά και πολιτικές δυνάμεις να αρχίσουν να παίρνουν θέση. Επίδικο, μια ριζοσπαστική απάντηση στην κρίση προς όφελος των εργαζομένων. Παρότι η Πρωτοβουλία δεν είναι πολιτικό κόμμα ή μέτωπο, οι στόχοι μας είναι βαθιά πολιτικοί γιατί στοχεύουν να εμπνεύσουν νέους νικηφόρους αγώνες.
Πυρήνας και άξονας της προσπάθειάς μας είναι η διεκδίκηση αλλαγής των κοινωνικο-πολιτικών συσχετισμών μέσα από συγκεκριμένους στόχους πάλης και αγώνα, που θα επιφέρουν κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων μεταβάλλοντας ριζικά τη σχέση μισθών-κερδών υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου. Τα αιτήματα μας απευθύνονται στο κίνημα που θέλουμε να γίνει πρωταγωνιστής της νέας εποχής. Με την πάλη τους οι εργαζόμενοι μπορούν να επιβάλλουν κατακτήσεις στην σημερινή βαθιά εχθρική απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα κυβέρνηση ή οποιαδήποτε άλλη κληθεί να εφαρμόσει αυτή την πολιτική.
Σε αυτό το πλαίσιο επιβεβαιώνουμε τους στόχους της πρωτοβουλίας. Στον ίδιο δρόμο θα συνεχίσουμε, γιατί εκτιμάμε ότι ο διάλογος που έχει ήδη ανοίξει θα συνεχιστεί και θα διευρυνθεί, μέσα από την ενεργό συμμετοχή αγωνιστών και συλλογικοτήτων κάθε μορφής από συνδικάτα, σωματεία, ομοσπονδίες, συλλόγους, κινήσεις πόλεις, πολιτιστικούς ομίλους, φοιτητικούς συλλόγους, μαθητικές συνελεύσεις, μπλογκς κλπ. Έτσι, εξακολουθούμε να απευθυνόμαστε σε κάθε ενεργό κομμάτι του εργατικού και λαϊκού κινήματος, προκειμένου η πρωτοβουλία να διευρυνθεί με συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες και ν’ ανοίξει ο δρόμος για την κοινή δράση των αγωνιστών και των δυνάμεων που ενστερνίζονται αυτές τις θέσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο κρίνουμε ως θεμιτή και αναγκαία μέσα από συλλογικές και ανοιχτές διαδικασίες τη συμπλήρωση και βελτίωσή τους. Υπογραμμίζουμε δε, ένα ελάχιστο αναγκαίο σύνολο πολιτικών θέσεων:
Ανατροπή του μνημονίου – αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις
• Η τρέχουσα κρίση είναι κρίση δομική και ιστορικών διαστάσεων, του ίδιου του καπιταλισμού.
• Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Οι δανειστές, δεν είναι «μας», είναι «τους». Το χρέος, δεν είναι «δικό μας», αλλά «δικό τους». Δεν είναι των εργαζομένων, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Είναι χρέος των μεγαλοβιομήχανων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, των μεγιστάνων των ΜΜΕ και αποτέλεσμα της διαφθοράς του πολιτικού προσωπικού που τους εξυπηρετεί. Αυτό το χρέος δεν πρέπει να το αναγνωρίσει και δεν πρέπει να το πληρώσει ο Ελληνικός λαός. Θεωρούμε ότι η άρνηση της αναγνώρισης του χρέους από τη μεριά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων βρίσκει στην πράξη την έκφρασή της μέσα από το αίτημα της παύσης πληρωμών του δημόσιου χρέους και την πάλη για την πλήρη και οριστική διαγραφή του. Θεωρούμε ότι στις συγκεκριμένες συνθήκες το αίτημα αυτό αποκτά κομβικό χαρακτήρα.
• Ως επιτακτική ανάγκη, κόντρα στην καταστροφική πολιτική κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ, αναδεικνύεται η πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων με στόχο να αναγκάσουν την σημερινή ή την όποια αυριανή κυβέρνηση να πάρει πίσω όλα τα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα. Άμεσα να ανατραπεί το μνημόνιο – σφαγείο δικαιωμάτων. Να αποσυρθούν το επαίσχυντο προεδρικό διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις και το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ουσιαστικά καταργεί την κοινωνική ασφάλιση. Να αυξηθεί η άμεση φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου στο 45% με ταυτόχρονη μείωση της έμμεσης φορολογίας και της φορολογίας των εργαζομένων. Έτσι θα υπάρξουν λεφτά για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Για αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών για δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση υψηλού επίπεδου. Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που θα εκτινάξουν στα ύψη το μέγεθος της ανεργίας. Να κρατικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, μεγάλες βιομηχανίες, συγκοινωνίες κλπ). Να ενισχυθούν οι δημόσιες επενδύσεις με έργα που θα έχουν για κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών-λαϊκών αναγκών κι όχι το κέρδος των καπιταλιστών και τις μίζες των υπουργών. Που σε συνδυασμό με την κατάργηση της ελαστικής εργασίας, την μείωση των ωρών εργασίας χωρίς τη μείωση των αποδοχών, την απαγόρευση των απολύσεων θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.
• Τέλος απαιτούμε την έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ και το ευρώ που έγινε η «βασιλική οδός» για την εφαρμογή πολιτικών που ληστεύουν τα λαϊκά εισοδήματα, καταργούν εργατικές κατακτήσεις και αποτελούν παράγοντα όξυνσης της κρίσης.
Εκτιμάμε κατ’ αρχήν ως θετική την ανταπόκριση στην πρωτοβουλία μας. Όχι μόνο γιατί συγκέντρωσε μέχρι τώρα πάνω από 700 υπογραφές μέσω του ίντερνετ, βεβαιώνοντας την δυναμική των αιτημάτων που θέσαμε. Αλλά κυρίως γιατί άνοιξε έναν πλατύ διάλογο πάνω στο περιεχόμενο αυτών των στόχων και ανάγκασε έναν ευρύτερο κόσμο αλλά και πολιτικές δυνάμεις να αρχίσουν να παίρνουν θέση. Επίδικο, μια ριζοσπαστική απάντηση στην κρίση προς όφελος των εργαζομένων. Παρότι η Πρωτοβουλία δεν είναι πολιτικό κόμμα ή μέτωπο, οι στόχοι μας είναι βαθιά πολιτικοί γιατί στοχεύουν να εμπνεύσουν νέους νικηφόρους αγώνες.
Πυρήνας και άξονας της προσπάθειάς μας είναι η διεκδίκηση αλλαγής των κοινωνικο-πολιτικών συσχετισμών μέσα από συγκεκριμένους στόχους πάλης και αγώνα, που θα επιφέρουν κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων μεταβάλλοντας ριζικά τη σχέση μισθών-κερδών υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου. Τα αιτήματα μας απευθύνονται στο κίνημα που θέλουμε να γίνει πρωταγωνιστής της νέας εποχής. Με την πάλη τους οι εργαζόμενοι μπορούν να επιβάλλουν κατακτήσεις στην σημερινή βαθιά εχθρική απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα κυβέρνηση ή οποιαδήποτε άλλη κληθεί να εφαρμόσει αυτή την πολιτική.
Σε αυτό το πλαίσιο επιβεβαιώνουμε τους στόχους της πρωτοβουλίας. Στον ίδιο δρόμο θα συνεχίσουμε, γιατί εκτιμάμε ότι ο διάλογος που έχει ήδη ανοίξει θα συνεχιστεί και θα διευρυνθεί, μέσα από την ενεργό συμμετοχή αγωνιστών και συλλογικοτήτων κάθε μορφής από συνδικάτα, σωματεία, ομοσπονδίες, συλλόγους, κινήσεις πόλεις, πολιτιστικούς ομίλους, φοιτητικούς συλλόγους, μαθητικές συνελεύσεις, μπλογκς κλπ. Έτσι, εξακολουθούμε να απευθυνόμαστε σε κάθε ενεργό κομμάτι του εργατικού και λαϊκού κινήματος, προκειμένου η πρωτοβουλία να διευρυνθεί με συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες και ν’ ανοίξει ο δρόμος για την κοινή δράση των αγωνιστών και των δυνάμεων που ενστερνίζονται αυτές τις θέσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο κρίνουμε ως θεμιτή και αναγκαία μέσα από συλλογικές και ανοιχτές διαδικασίες τη συμπλήρωση και βελτίωσή τους. Υπογραμμίζουμε δε, ένα ελάχιστο αναγκαίο σύνολο πολιτικών θέσεων:
Ανατροπή του μνημονίου – αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις
• Η τρέχουσα κρίση είναι κρίση δομική και ιστορικών διαστάσεων, του ίδιου του καπιταλισμού.
• Η κρίση είναι δική τους και όχι δική μας. Οι δανειστές, δεν είναι «μας», είναι «τους». Το χρέος, δεν είναι «δικό μας», αλλά «δικό τους». Δεν είναι των εργαζομένων, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Είναι χρέος των μεγαλοβιομήχανων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, των μεγιστάνων των ΜΜΕ και αποτέλεσμα της διαφθοράς του πολιτικού προσωπικού που τους εξυπηρετεί. Αυτό το χρέος δεν πρέπει να το αναγνωρίσει και δεν πρέπει να το πληρώσει ο Ελληνικός λαός. Θεωρούμε ότι η άρνηση της αναγνώρισης του χρέους από τη μεριά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων βρίσκει στην πράξη την έκφρασή της μέσα από το αίτημα της παύσης πληρωμών του δημόσιου χρέους και την πάλη για την πλήρη και οριστική διαγραφή του. Θεωρούμε ότι στις συγκεκριμένες συνθήκες το αίτημα αυτό αποκτά κομβικό χαρακτήρα.
• Ως επιτακτική ανάγκη, κόντρα στην καταστροφική πολιτική κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ, αναδεικνύεται η πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων με στόχο να αναγκάσουν την σημερινή ή την όποια αυριανή κυβέρνηση να πάρει πίσω όλα τα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα. Άμεσα να ανατραπεί το μνημόνιο – σφαγείο δικαιωμάτων. Να αποσυρθούν το επαίσχυντο προεδρικό διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις και το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ουσιαστικά καταργεί την κοινωνική ασφάλιση. Να αυξηθεί η άμεση φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου στο 45% με ταυτόχρονη μείωση της έμμεσης φορολογίας και της φορολογίας των εργαζομένων. Έτσι θα υπάρξουν λεφτά για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Για αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών για δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση υψηλού επίπεδου. Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που θα εκτινάξουν στα ύψη το μέγεθος της ανεργίας. Να κρατικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, μεγάλες βιομηχανίες, συγκοινωνίες κλπ). Να ενισχυθούν οι δημόσιες επενδύσεις με έργα που θα έχουν για κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών-λαϊκών αναγκών κι όχι το κέρδος των καπιταλιστών και τις μίζες των υπουργών. Που σε συνδυασμό με την κατάργηση της ελαστικής εργασίας, την μείωση των ωρών εργασίας χωρίς τη μείωση των αποδοχών, την απαγόρευση των απολύσεων θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.
• Τέλος απαιτούμε την έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ και το ευρώ που έγινε η «βασιλική οδός» για την εφαρμογή πολιτικών που ληστεύουν τα λαϊκά εισοδήματα, καταργούν εργατικές κατακτήσεις και αποτελούν παράγοντα όξυνσης της κρίσης.
Αίθουσα Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδας, Σίνα 16 Print this post
Αναρτήσεις
Δημοσίευση σχολίου